Ojanne de Vries-Chang is lid van D66 en was lijsttrekker voor de gemeenteraadsverkiezingen afgelopen 16 maart. Ze is geen vreemde voor de politiek, in 2018 deed ze ook al eens mee met de gemeenteraadsverkiezingen en zat uiteindelijk in de gemeenteraad. In 2021 deed ze mee aan de 2e kamer verkiezingen met D66 en stond op plek 40 op de lijst. Dit jaar is ze weer verkozen voor de gemeenteraad en ze hoopt deel te kunnen nemen aan de coalitie.
Ojanne is getrouwd met Gijs de Vries en heeft 3 kinderen. Ze is opgegroeid in Heerenveen en heeft in Leeuwarden gestudeerd. Ze woont nu weer met haar gezin in Heerenveen en vind het een hele fijne plek om te wonen en een goede omgeving om haar kinderen op te laten groeien. Naast haar baan in de politiek is ze ook registeraccountant dus ze heeft veel kennis van financiën. Haar moeder is al op jonge leeftijd naar Nederland gegaan. Ze is heel ruimdenkend, wilde nieuwe dingen leren en leerde ook snel de Nederlandse taal. Haar moeder was heel goed in het aanpassen aan nieuwe omgevingen. Ojanne heeft dit een beetje overgenomen van haar moeder, ze kan zich namelijk ook snel aanpassen en voelt zich snel thuis in een andere omgeving. Een paar jaar geleden heeft ze opnieuw haar Aziatische roots ontdekt en ze wil dat graag toepassen aan haar politieke denkwijze en in haar nieuwe ideeën.
Een van haar punten is de dat ze de duurzaamheid van de aarde wilt verbeteren voor haar kinderen en voor de mensen in die generatie. Ook wil ze meer inclusiviteit, iedereen moet elkaar helpen en samenwerken voor een betere samenleving. Nu is dat nog niet helemaal het geval want uit financieel oogpunt word er veel geld verdiend door het uitbuiten van de aarde. Of ten koste van mensen doordat de mensenrechten worden geschonden. Hier wil ze graag aandacht aan schenken in de gemeenteraad. Een ander punt van aandacht is de huisvesting in de provincie Heerenveen. Ze vindt dat er in het algemeen meer huizen moeten worden gebouwd. De huizen die niet meer duurzaam genoeg zijn zouden ook vervangen moeten worden voor nieuwe huizen. Nieuwbouw in kleinere dorpen zal zorgen voor meer sociale cohesie en dit is goed voor de bewoners van die plaatsen.
Ojanne de Vries-Chang wil ook iets doen voor de Chinese gemeenschap en migranten in het algemeen omdat haar ouders daar ook deel van uit maken. Veel migranten kwamen in Nederland werken en zouden eigenlijk daarna terug naar hun land van herkomst gaan. Daarom hebben deze mensen nooit echt de tijd genomen om te investeren in sociale relaties in Nederland zoals lid zijn van een sport verenging, vriendschappen ontwikkelen met stadsgenoten of het leren van de Nederlandse taal. Nu deze mensen met pensioen gaan en in Nederland blijven wonen worden zij sneller eenzaam. We zouden moeten investeren in deze mensen en hen ook laten voelen dat zij deel uitmaken van de Nederlandse samenleving want volgens Ojanne is er niet genoeg geïnvesteerd in deze bevolkingsgroep. Er is namelijk niet echt een gevoel van samenhorigheid dit komt mede door de taalbarrière. Ojanne de vries is zelf opgegroeid met Chinese normen en waarden en een ding is haar zeker bij gebleven, namelijk dat naast het individu ook de groep als geheel belangrijk is. In Nederland is dit wat minder het geval daarom hoopt ze dat mensen elkaar helpen om de gemeenschap hechter te maken.
Naast haar werk is heeft Ojanne ook een gezin. Haar prioriteiten zijn meer gericht op haar werk dan op haar gezin maar dat betekent natuurlijk niet dat ze geen tijd heeft voor haar man en kinderen. Ze doen veel leuke activiteiten samen maar door haar werk kan het ook voorkomen dat ze het druk heeft. Gelukkig zorgt haar man, Gijs, ook goed voor de kinderen wanneer zij het druk heeft. Ze houdt er heel erg van om bezig te zijn in de politiek en in contact te staan met andere mensen.